Hele innlegget til Per Inge Torkelsen:
Ordførar.
Eg har, med interesse og fascinasjon lest meldingå om tilstanden i Stavangerskolen. Spesielt rapporten om Tjensvoll skole, ein skole som har opplevd ein flotte framgang når det gjelde elevanes lese- og skriveferdigheder.
Tjensvoll skole har ein plan for lesing og skriving. Og elevane får øve seg på å lesa og skriva. De får øva seg på skolen, og de får lekser, – som ittepå blei gjønågått på skolen.
E dette ein nyhed? Bør det ikkje ver ein selvfølge at der fins ein plan for lese- og skriveoppleringå? E det ikkje nokså logisk at hvis du øve på någe, då bler du bedre i det du øve på? E dette någe som IKKJE praktiseres på de andre skolane?
Eg har gått på skole sjøl. Me øvde oss på å skriva bokstavar, ord og setningar. På skolen, og hjemma, som lekser. Og derfor lerte me det, og det va jyseligt kjekt. For leraren motiverte oss, det blei lett å se nytteverdien av det å kunna lisa og skreva Liva og skrisa.
Hjemmalekser kunne ver det kjekkaste av alt. Eg skreiv ein liden stil om Alexander Kielland, kor eg gjekk på biblå og lånte bøger, og følte at eg forska på någe viktigt, og lerte någe ingen andre visste någe om. Eg skreiv ein slags avhandling om Rosenberg Mekaniske Verksted, kor eg reiste med Majoren te Buøy, va på bedriftsbesøg på Rosenberg, blei tatt imod som ein konge, og nøyd det.
Eg har ikkje någe tro på leksefrie skole. Lekser kan ver det kjekkaste og mest lereriga av alt, og me må ikkje fjerna den muligheden. Då eg gjekk på lerarskolen foreslo eg ein elevfrie skole, og at me då ville unngå adle problemene. Dette har eg ennå tro på.
Men, – jo, det hjelpe å ha ein plan, sånn så Tjensvoll skole har. Jo, det hjelpe å øva, Jo, det e sykt viktigt med hjemmalekser, – hvis du vett korfor du har hjemmalekser, og hvis du får oppleva kor kjekt, deiligt og nyttigt det e.
Tjensvoll skole gjør ein gode jobb. Men tankane bag e ikkje revolusjonerande. Det e standard pedagogikk så me bør forventa i adle skolane. Det e same pedagogikken som eg sjøl opplevde for 50 år siden, og som har gjort meg sjøl trygge på at eg kan forlumera meg korrekt, ordligga meg snikkeligt, og udtrygga med sniftligt uden skriveflei.
Eg har tro på gode lerare, øving og lekser.
Teslutt vil eg bare minna om at der fins tri typar mennesker i verden. Det e de så e flinke i matte, og de så ikkje e flinke i matte.
Takk.