1. Kontroll over våre ressursar
Ein av dei største fryktane eg møter, handlar om at EU vil ta kontroll over norske naturressursar som olje og gass. Eg kan med ein gong slå fast: Dette er ein myte. Noreg har full kontroll over sine eigne ressursar, og det vil vi også ha i framtida – uavhengig av om vi er med i EU eller ikkje. Det er ikkje slik at EU kan overta eigarskapet til oljefondet vårt eller vere med på å bestemme over våre naturressursar. Faktisk, når vi ser på andre land som Storbritannia og Danmark, som har ulike forhold til EU, ser vi at det er fullt mogleg å ha kontroll over sine eigne ressursar utan at EU tar eigarskap.
Det er Noreg som eig våre naturressursar, og det vil alltid vere slik. EU handlar om samarbeid, ikkje om å ta eigarskap. Det er ein konspirasjonsteori utan grunnlag å påstå noko anna.
2. Landbruket vårt – ikkje ei trussel
Ein annan frykt som ofte dukkar opp, er at Noreg vil miste kontrollen over sitt landbruk og at bøndene vil lide under EU-reglar. Dette er eit alvorleg spørsmål som fortener eit grundigare svar.
Ja, det er sant at eit EU-medlemskap vil påverke norsk landbruk. Vi vil måtte tilpasse oss eit anna system for støtte til bøndene våre. I dag støttar vi bønder gjennom høge tollmurar og subsidiar, men i EU vil vi måtte bruke meir direkte støtte til landbruket. Det betyr ikkje at vi må gi opp norsk landbruk, men at vi kanskje må tenkje på nye måtar å støtte våre bønder på.
I mange EU-land, som Østerrike og Finland, har landbruket utvikla seg godt under EU, til tross for liknande klimaforhold som oss. Dei har fått støtte til å vere miljøvenlege og sikre dyrevelferd, utan å måtte bygge tollmurar for å beskytte bøndene sine. Det er fullt mogleg for oss å finne slike løysingar som både ivaretek vårt landbruk og gir oss tilgang til dei mange moglegheitene EU tilbyr. Å være med i EU betyr at vi kan få støtte til å utvikle eit bærekraftig landbruk, samtidig som vi får tilgang til eit enormt marked for norske varer. Det handlar om å finne balansen mellom samarbeid og sjølvstende.
3. Eit samarbeid, ikkje ei overtakelse
Det finst mange andre argument mot EU-medlemskap, og mange av desse handlar om økonomiske spørsmål og frykta for tap av sjølvstende. Men når vi ser på det heile, kan vi sjå at det er mykje vi allereie er med på gjennom EØS-avtalen. Vi betalar allereie for tilgang til det indre markedet og for å delta i eit fellesskap av europeiske nasjonar. Det som endrar seg med eit medlemskap, er berre at vi får moglegheit til å vere med å bestemme reglane.
I dag betalar vi til EU sitt fellesbudsjett gjennom EØS, men vi har ikkje påverknad på avgjerder. Med eit medlemskap ville vi kunne bidra til å forme framtida for EU og for oss sjølve. Det handlar om å stå saman for felles mål, som klima, sikkerheit og økonomisk utvikling.
Det finst mange gode argument for å vere ein del av eit samarbeid som EU. Det handlar ikkje om at vi må gi opp vår sjølvstende, men heller om å vere med på å forme framtida i fellesskap med våre europeiske naboar. Vi har mykje å vinne på å bli ein del av eit større felleskap, både økonomisk og politisk.
Konklusjon: Framover med openheit
Som eg har sagt før, er det mange gode argument mot EU-medlemskap, men dei held ikkje mål når vi ser på dei faktiske forholda. Noreg har full kontroll over sine naturressursar, vi kan finne måtar å støtte norsk landbruk på innanfor EU, og vi vil få moglegheita til å vere med og forme framtida i eit større europeisk samarbeid.
Det er klart at det vil vere utfordringar, men eg trur vi står sterke saman og kan finne løysingar som er til det beste for Noreg og det norske folk. Vi har mykje å vinne på å vere ein del av eit sterkare samarbeid – og eg håper fleire vil vere med på å ta steget framover.
Christian Holstad Lilleng
Gruppeleiar Haram Venstre