Om talet går ned er det visstnok bevis på at politikken er god, om talet går opp er det teikn på at politikken er dårleg. Om det kjem færre asylsøkarar til Noreg enn til Sverige og Danmark er politikken god, om det kjem fleire er politikken dårleg.
Den politiske konkurransen om å vere strengast i asylpolitiken får det verste fram hjå politikarane. Ein vil nekte asylsøkarane fridomen til å bevege seg rundt i samfunnet i tilfelle dei ein gong kjem til å gjere noko kriminelt. Slikt forventar ein berre frå diktatur som Nord-Korea, Kviterussland og Saudi-Arabia, men kven bryr seg om det?
**OBS! Denne artikkelen ble første gang publisert for 15 år siden.**